امروزه اسباب‌بازی‌های صنعتی وقتی صحبت از وسایل بازی می‌شود که بچه‌ها با آن‌ها وقت می‌گذرانند، سرگرم می‌شوند و جنبه آموزشی هم دارند، به ذهن می‌رسند.
بنابراین می توان تصور کرد که کودکان در کشورهای صنعتی با یک تعمیم می توانند به راحتی به اسباب بازی ها دسترسی داشته باشند و اسباب بازی های بیشتری داشته باشند.
خوب، آیا می توان استدلال کرد که کودکانی که در کشورهای غیر صنعتی و در حال توسعه اقتصادی زندگی می کنند، فاقد اسباب بازی و دوران کودکی هستند؟ بر اساس تحقیقات کنونی، در حالی که کودکان کشورهای صنعتی ویژگی فرزندآوری را نشان می دهند، کودکان کشورهای در حال توسعه با خلاقیت خود به میزان رشد تخیلات خود برجسته می شوند.
البته این تمایز را می توان به عنوان یک ایده معتبر برای کودکانی که در یک کشور زندگی می کنند اما دارای ارزش ها و سطوح توسعه اقتصادی متفاوتی هستند پذیرفت.
در حالی که کودکان فقیر یک کشور توسعه یافته مجبور بودند به اندازه توانایی خود و خانواده‌شان اسباب‌بازی‌هایی بسازند که به واقعیات نزدیک باشد، در کشورهای توسعه نیافته کودکان خانواده‌های طبقه‌ی بالای جامعه می‌توانند اسباب‌بازی‌هایی داشته باشند که بسیار شبیه به واقعی
اسباب‌بازی‌هایی مانند اسباب بازی تفنگ بادی که جوامع پیش از صنعت از طریق صنایع دستی سنتی تولید می‌کردند، اسباب‌بازی‌های دوران معاصر نیز مینیاتوری بودند و شاهد سطح فرهنگی و توسعه‌ای دورانی بودند که به آن تعلق داشتند.
بر اساس تحقیقات انجام شده، ویژگی های اجتماعی، سیاسی، فرهنگی و علمی جوامع.
به طور مشابه در طرح ها، مواد و تکنیک های ساخت اسباب بازی ها منعکس شده است.
اسباب‌بازی‌ها که به نسبت اهمیتی که به بازی‌ها و اسباب‌بازی‌ها در آموزش کودکان داده می‌شد، شروع به افزایش کردند، در ابتدا با دست از چوب و سفال ساخته می‌شدند.
آغاز صنعتی شدن؛ از یک سو، کیفیت مواد مورد استفاده را تغییر داد، از سوی دیگر، استفاده از تکنیک های جدید را به همراه داشت که نشان دهنده سطح توسعه آن دوره در اسباب بازی سازی بود.
مکانیزاسیون، نماد صنعتی شدن، در اواسط قرن 19 شروع به نشان دادن تأثیر خود در اسباب بازی ها کرد.
به عنوان مثال، در حالی که عروسک ها در سال 1890 چشمانی داشتند که باز و بسته می شدند، در سال 1893 با اضافه شدن صدا شروع به صحبت کردند.
این اسباب بازی که به عروسک های سونبرگ معروف است در بسیاری از نقاط جهان به ویژه آمریکا مورد توجه و تقاضا قرار گرفته است.
به همین ترتیب قطارهای اسباب‌بازی (simendifer) ظاهر ماشین‌های مینیاتوری متحرک را پیدا کرده‌اند.
در همین دوره، سربازان حلبی، هواپیماها و کشتی‌ها در میان اسباب‌بازی‌های کودکان جای خود را گرفتند.
در آغاز قرن بیستم، بسیاری از اسباب‌بازی‌ها از دوران نوزادی، کودکان را به بخش مهمی از فرهنگ مصرف دنیای مدرن تبدیل کرده‌اند.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.